SRBIJA – Ulice, škole i ustanove danas nose ime jednog od najpoznatijeg i najvećeg pisca sa naših prostora. Branislav Nušić rođen je 20. oktobra 1864. godine u Beogradu, na mestu njegove rodne kuće danas se nalazi Narodna Banka Srbije.
Sa navršenih 18 godina promenio je ime u Branislav Nušić, pre toga se zvao Alkibijad Nuša. Još tokom svog školovanja ispoljavao je talenat za pisanje, tada su njegove dve pesme bile objavljene u „Nadinom“ almanahu.
Završio je Gimaziju u svom rodnom gradu, gde je tokom školovanja postao član Đačke družine „Nada“. Nakon srednje, otišao je u Grac gde je studirao pravne nauke godinu dana, zatim se vratio u Beograd gde je diplomirao na Velikoj školi 1886. godine.
Njegova prva komedija „Narodni poslanik“ koju je napisao sa samo 19 godina, bila je prekretnica u njegovoj karijeri. Iako je dobio pozitivnu ocenu od strane Milovana Glišića i Laze Lazarevića, tadašnji upravnik Kraljevskog srpskog narodnog pozorišta Milorad Šapčanin je u poslednjem trenutku uputio rukopis u ministarstvo policije s molbom za mišljenje. Zbog toga se ovaj pozorišni komad tek 13. godina kasnije pojavljuje na pozorišnoj sceni.
„Na pozornici se prvo digne zavesa pa se tada odigrava drama. U životu to drugačije biva: prvo se odigra drama pa se onda podigne zavesa“. – Branislav Nušić.
Svoje prvo književno delo „Pripovetke jednog kaplara“ objavljuje 1886. godine. Knjigu su krasile kratke priče i crtice prema njegovim doživljajima iz srpsko-bugarskog rata u kojem je učestvovao kao dobrovoljac.
Značajne uloge u Nušićevom životu: Bio je sekretar Ministra prosvete, nakon čega je ubrzo postao dramaturg Narodnog pozorišta u Beogradu. Godine 1904. postaje upravnik Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, dok je zajedno sa učiteljem, Mihajlom Sretenovićem osnovao prvo dečje pozorište, koje se brzo ugasilo. Kasnije, 1913. godine osnovao je pozorište u Skoplju, gde je živeo sve do 1915. godine. Posle Prvog svetskog rata, Nušić je postavljen za prvog upravnika „Umetničkog odseka“ ministarstva za prosvetu sve do 1923. godine. Nakon toga postaje upravnik Narodnog pozorišta u Sarajevu, da bi se 1927. godine vratio u Beograd. Bio je izabran za predsednika Udruženja jugoslovenskih dramskih autora.
Umire 19. januara 1938. godine, zbog žalosti tog dana je fasada Narodnog pozorišta u Beogradu bila uvijena u crno platno.
Za života Nušić je napisao mnoštvo značajnih dela, neka od njih su: Komedije “Sumnjivo lice”, “Gospođa ministarka”, “Narodni poslanik”, “Protekcija”, “Ožalošćena porodica”, “Pokojnik”, “Put oko sveta”, “Dr”, “Svet”, “Ujež”, “Mister dolar”. Pripovetke i romani “Pripovetke jednog kaplara”, “Ramazanske večeri”, “Opštinsko dete”, “Ben-Akiba”, “Autobiografija”. Tragedije “Knez Ivo od Semberije” (opera), “Hadži-Loja”, “Nahod”; drame “Tako je moralo biti”, “Jesenja kiša”, “Pučina”, “Iza Božjih leđa”.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
