Konstrakta, srpska predstavnica koja konstruiše novu umetnost
Srpska pevačica Ana Đurić, poznata pod umetničkim imenom Konstrakta, nastupa večeras u finalnoj večeri takmičenja Eurovision, predstavljajći Srbiju. Pevačica i scenska umetnica po svemu sudeći je dašak svežine na muzičkoj sceni.
Njena umetnost, ne samo da je zadivila srpsku publiku, već je to isto postigla i na svetskom nivou. Naime, njen nastup na drugoj polufinalnoj večeri podigao je publiku u italijanskom gradu Torinu, tako da je Konstraktin nastup od početka pesme do kraja bio ispraćen aplauzom. Ko god je je pratio ostale zemlje učesnice i njihove izvođače primetio je da je Konstrakta jedini izvođač čiji nastup je bio ispraćen kontinuirano.
Čini se da je specifičnost, ne samo nastupa, vokalnog potencijala, već i same Konstrakte, ono što je srpsku predstavnicu izdvojilo od ostalih.
Pretežno, Ana Đurić je publiku sprsku publiku zaintigirala neobičnim pseudonimom – Konstrakta, koje je izvedeno od latinskog naziva glagola construere – konsturisati. Baš kao što je pesma „In corpore sano“ konstrukcija različitih simbola i poruka, čak je i ukupnost scenskog nastupa takođe jedna konstrukcija različitih slojeva.
„In corpore sano“ – pesma puna metafore
Glavna vest Evrosonga jeste da je pesma naše predstavnice „In corpore sano“ jedina pesma na ovom takmičenju i u istoriji takmičenja koja je otpevana na latinskom jeziku.
Preneseno značenje ove latinske krilatice „Mens sana in corpore sano“ rimskog pesnika Decije, koje je Konstrakta konstruisala u svom tekstu, o zdravlju, metaforično oslikava društvo i globalnu mentalnu krizu koja je započeta globalizacijom i implementacijom ljudi u isti šablon, širokom upotrebom tehnologija i težnje da se konstruiše svest mase kao svest istoga.
Ova pesma kao kritika ciljano je ubacila temu zdravlja kao vrhunac krize društva usled pandemije korona virusom. U svetu, ljudi su postali zabrinuti i opterećeni svojim zdravstvenim stanjem, zaboravljajući na osnovne ljudske vrednosti.
Konstrakta je ovim tekstom sociološki, psihološki i filozofski otpevala problem sveta, a prezentovala ga je na jedan originalan i specifičan način – umetnički. S toga se ne treba čuditi zašto se upravo ova pesma nalazi u užem krugu za najbolju pesmu Evrope.
Scenski deo
Scenski deo ove fantastične izvedbe prati Konstraktu i igrače, koji vrlo mirno, ritualski sprovode radnje koje su atipične za ovaj vid takmičenje. Uglavnom se od grupe koja prati izvođača očekuje brza koreografija ili igrački pokreti, dok je ovde sklop pokreta vrlo mirno, precizno i smisaono prenesen na poentu same pesme.
Igrači podižu bele marame kao bele zastave, dok s druge strane postoji naglašavanje vokalnog. U određenim trenutcima se provlači religiozno, dok sama Konstrakta peva i vrši radnju koja asocira na osobu opsesivno komplulzivnog poremećaja.
Fantastično usklađena scena sa pesmom, govori o tendencionalnom ispoljavanju određenih parola života koje su nametnute čoveku u društvu, dok s druge strane se zaboravlja na ono misaono i duševno. Estetski, muzički i smisaono jedina pesma na ovom takmičenju čiji sadržaj odgovara formi takmičenja, a to je u ovom slučaju, nešto zaista do sada neviđeno.
Pogledajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
