INĐIJA – Turistička organizacija opštine Inđija 18. i 19. avgusta u Novom Slankamenu, učestvuje u obeležavanju seoske slave Preobraženje prvi put i tim povodom organizovan je mini Etno festival.
Tezge su postavljene ispred hrama Svetog Preobraženja Gospodnjeg, u periodu od 17 do 22 časa.
Posetioci su u prilici da se upoznaju sa domaćim proizvodima izlagača iz naše opštine. U ponudi su i namenski izrađeni suveniri Novog Slankamena. Jedan od njih je i maketa Spomenika bitke kod Slankamena koja se odigrala baš na Preobraženje 19. avgusta 1691. godine.
ISTORIJAT – Rat između Svetog rimskog carstva i Osmanskog carstva počeo je 1683. godine opsadom Beča od strane Osmanlija. Kako napad nije uspeo zbog prepada poljske konjice koja je došla sa leđa osmanskoj vojsci, ovi su bili prinuđeni na povlačenje. Ipak, rat će trajati sve do Karlovačkog mira, 1699. godine. U tom šesnaestogodišnjem ratu jedna od najznačajnih i najkrvavijih bitka odigrala se 1691. godine iznad Starog Slankamena.
Sveto rimsko carstvo je želelo te 1691. godine da potpiše primirje sa Osmanskim carstvom kako bi mogli da otvore nove frontove, međutim sa druge strane dobijali su negativane odgovore. Savetnici cara Leopolda predložili su da se izvrši jedan iznenadni, snažni napad na otomanske snage da bi ih poraz privoleo na potpisivanje primirja.
Odluka je pala da se taj napad izvede na osmanske položaje kod Zemuna gde se nalazio kamp velikog vezira Mustafe Ćuprilića, a komandu nad vojskom Svetog rimskog carstva dobio je Ludvig Badenski. Početkom avgusta vojska od 35.000 vojnika je krenula u napad, u vojsci se nalazilo i 10.000 Srba, od kojih je bilo 6.400 pešaka i 3.600 konjanika. Dolaskom pred Zemun, Ludvig Badenski se suočio za neprijatnom spoznajom da je osmanska vojska brojčano nadmoćnija sa oko 60.000 vojnika od čega 15.000 janjičara, da je opremljena velikim brojem topova i da ih savetuju francuski oficiri. Ovakav odnos snaga naterao ga je na povlačenje. Osmanska vojska je krenula da ih prati i kod Starog Slankamena je uspela da opkoli vojsku Svetog rimskog carstva, te ih primora na borbu.
Početak bitke bio je nepovoljan po austrijsku carsku vojsku. U jednom trenutku čak je izgledalo da će Turci pobediti. Ali nešto kasnije na levom krilu pojavila se iz rezerve – austrijska konjica i srpska milicija. Ove sveže snage, željne osvete, neustrašivo su jurišale i nemilosrdno sekle sve što je bilo ispred njih. Tada je u turskim redovima nastupio haos. Turci su se počeli povlačiti i gonjenje se nastavilo do večeri, pa i do sledećeg jutra. Time je bitka bila odlučena u korist austrijske vojske zahvaljujući prvenstveno Srbima.
Na poljima i brežuljicima oko Slankamena palo je oko 20.000 Turaka i 3.172 austrijska i srpska vojnika. U bici je poginuo i veliki vezir. Srpske čete otele su neprijatelju 34 barjaka i 11 tugova.
Pročitajte još:
