Danas pravoslavni vernici slave Svetog Vasilija Ostroškog, poznatog u narodu po njegovim isceliteljskim moštima koje se nalaze u manastiru Ostrog. Za Svetog Vasilija postoje različita predanja, ali sva ona zajedno govore o njegovoj blagosti i istinskoj veri, kao i ljubavi i brizi prema hrišaćanskom narodu.
Monah Vasilije isposničkog života
Sveti Vasilije rođen je 1610. godine u selu Mrkonjići. Kao mlad čovek osetio je da je njegov poziv da služi Bogu, ali i da služi hrišćanskom narodu.
Svoju propoved započeo je u manastiru Zavala koji je posvećen uvođenju presvete Bogorodice u hram. Iako je pre monaškog života, kao mlada osoba, osetio radost davanja, milosti i vere prema svojim bližnjima, tek stupanjem u manastir Zavala, mladi Vasilije ostvaruje punoću svoga duha – u družbi sa drugim monasima i čitanju crkvenih knjiga. Živeo je pravim monaškim životom, ali čin monaha dobija tek prelaskom u manastir Tvrdoš.
Čuvar srpskog roda
Prva iskušenja i verska i lična za Vasilija nastupila su prelaskom u Crnu Goru, kod mitropolita Cetinjskog Mardarija. Sukob između dvojice hrišćana dogodio se upravo zbog Vasilijine želje za očuvanjem pravoslavne vere i iskonske tradicije srpskoga roda. Razdočarenje monaha Vasilija prema mitropolitu Cetinjskom Mardariju nastupila su u kriznim vremenima, kada se popularizovalo rimsko mišljenje i katoličanstvo, gušeći i potiskujući tradiciju pravoslavnog. U takvim vremenima, teži put značio bi održavanje i istinsko zalaganje da se pravoslavni narod okupi, kao i u svim kasnijim vremenima kada se srpski rod sačuvao upravo zahvaljujući blaženom vodstvu velikih crkvenih lica. Sveti Vasilije vođen preosvećenim duhom, nije dozvolio da se narod rasprši i nestane usled pritiska latinizacije.
Put Ostroga
Bivajući još neko vreme po manastirima, tada već arhimandrit Vasilije odlazi put Ostroga, na Svetu Goru. Iako vezan za ovu svetinju kako mislima tako i duhom, Sveti Vasilije je zbog svoje prirode koja je sprski narod podsećala na Svetog Savu, nije se nastanio na Ostrog, već je nastavio da celiva narod i da vrši svoju dalju prosvetiteljsku dužnost.
Voljen među narodom, postao je „čudotvorac “ i mirotvorac, glavno utočište ljudima u teškim danima. Poslednjih 15 godina proveo je na Ostrogu, gradeći nove manastire na obodima planine Ostroška greda, kao što je to radio i ranije na drugim mestima.
Isceliteljska moć svetog Vasilija Ostroškog
1671. godine Vasilije Ostroški je dosegao kraj ovozemaljskog života, a njegove mošti nisu odmah bile prepoznate kao mošti koje imaju isceliteljsku moć. Premda je Sveti Vasilije i za života imao svetost koje je smirivala vernike i stradalnike, o njegovim rečima i pojavi govorilo se kao da poseduje neku čudnu moć koja se širila među vernicima. – Smiraj i čuda koja je pravio, nazvala su ga već tada čudotvorcem, dok se pravo otkriće desilo nakon njegovog upokojenja. Naime igumanu Rafailu Kosijerevcu u snu se javi sveti Vasilije sa porukom se njegov grob otvori. Trebalo je igumanu Rafailu tri puta da se san ponovi, dok nije učinio ono kako mu je u snu i kazano.
Kada se grob svetog Vasilija otvorio, telo je, nakon sedam godina od upokojenja, ostalo isto kao i onomad kada je Vasilije preminuo, dok se prijatan miris, miris bosiljka širio iz grobnice. Njegove mošti od tada, kao i dan danas, otvorene su za sve vernike koji posete svetinju Ostrog.
O čudima koje su se desile vernicima u prisustvu groba svedoče mnoge priče, dok ono što je zaista čudo i svetost sam dokaz njegovog tela koje je neraspadnuto i koje kao takvo čini razna čudesa, od izlečenja do smirenja.
Kao jedan od najznačajnijih svetaca i ličnosti Srpske pravoslavne crkve, sveti Vasilije omiljeni je među vernicima. Na današnji dan veliki broj pravoslavnih hrišćana, kao i pripadnika drugih veroispovesti odaju poštovanje i slave svetog Vasilija i ovaj divan dan, dan koji prikazuje najlepše segmente ljudske vere, kao i suštinu ovozemaljskog života.
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
