Sudbinu Minje Šakovića u poslednje tri decenije dočekali su mnogi žestoki momci iz Crne Gore i Srbije.
Šaković je ubijen 17. juna oko 23.30 sati. Smrt ga je stigla dok je sa prijateljima večerao, a ubica, prerušen u prosjaka, neprimetno mu se približio i zapucao s leđa. Ispalio je ukupno osam hitaca. Tri metka Šakovića su pogodila u glavu, a kad je pao na pločnik, ubica je s udaljenosti od pola metra u njega ispalio još dva hica, pa još tri. Potom je pobegao prema hotelu “Mogren”, a odatle ka naselju Gospoština.
Šaković je poznat kao višestruki povratnik, a sa bratom Markom osuđen je zbog ubistva Podgoričanina Miroja B. 2005. godine. Pominjan je u okviru istrage ubistva vođe navijača Partizana Aleksandra Stankovića zvanog Sale Mutavi, ali Ministarstvo unutrašnjih poslova Srbije nikada ga nije zvanično teretilo za taj zločin.
Navodni vođa kavačkog klana Radoje Zvicer i njegov blizak saradnik Milan Vujotić, naručili su i finansirali likvidaciju Šakovića koja je sprečena u martu 2021. godine, kako su ranije preneli mediji.
Likvidacija je sprečena kad su inspektori uspeli da identifikuju osumnjičene pripadnike te kriminalne organizacije i uhvate ih pre nego što su pokušali likvidaciju.
Inspektori su nesumnjivo utvrdili da iza pripremanja ubistva Šakovića stoji više osoba, a kao članove su uhapsili srpske državljane Jovana Trkulju (35) iz Obrenovca i Nikolu Mirića (35) iz Beograda i državljane Crne Gore Aleksandra Veljovića (30), Jovana Miranovića (41) i Sašu Stanišića.
Prva žrtva mafijaških obračuna pred tvrđavom bio je Vastimir Zečević, zvani Mirko Talijan iz Kotora, koji je ubijen 1. septembra 1991. godine. Njega su u kasnim noćnim satima sačekala dvojica napadača.
Beograđani Petar i Jugoslav Pajić uhapšeni su tada zbog sumnje da su ubili Kotoranina. Pred istražnim sudijom kasnije su povukli priznanja data policiji, posle čega su oslobođeni optužbi. Ubice nikada nisu pronađene.
Tri godine kasnije, 4. avgusta 1994. godine, u razornoj eksploziji “folksvagena karado”, ubijen je Boro Nedović (27) iz Berana. Sumnjalo se da je reč o osveti za smrt Stanka Petrušića, koga je Nedović godinu ranije ubio u kockarnici hotela “Jugoslavija” u Beogradu.
Treća žrtva pala je 27. februara 1997. godine kada je iz automatskog oružja likvidiran Radoslav Stanišić zvani Raka Dilinger, blizak prijatelj Željka Ražnatovića Arkana.
Sumnja se da su “kavčani” surovo ubili Dilingerovog sina, a intenzivna istraga je u toku, ne samo crnogorskih istražnih organa već i francuskih, jer je Rakin sin imao francusko državljanstvo.
Pola godine nakon Stanišića ubijen je njegov prijatelj Đorđe Minja Bećir (47). Snajperista je u noći između 4. i 5. avgusta 1997. usmrtio Bećira koji je bio u svojoj “mazdi” kabriolet.
Maja 2002. u centru Budve, u rafalnoj paljbi iz “heklera” izrešetan je u svom “grand čirokiju” Blagota Baja Sekulić.
Dve godine kasnije, snajperista sakriven na bedemima Staroga grada, s nekoliko hitaca pogodio je u glavu Tomislava Vujisića, tadašnjeg vlasnika starogradskog noćnog kluba “Znak pitanja”. Policija nikada nije rasvietlila ubistvo.
Krvavi niz nastavio se u u leto 2007. godine kada su u oružanom sukobu u lokalu “Jadranska straža” ubijeni Vladimir Rakočević i ukrajinski državljanin Adalbert Šut.
Avgusta 2008. godine Goran Pejović ubijen je greškom.
Ubica zemunskog klana Sretko Kalinić pred istražiteljima je u zagrebačkoj bolnici ispričao da ga je tada vođa zemunskog klana Luka Bojović angažovao da ubije Budvanina Ivana Delića.
Delić je tog dana sedeo za susednim stolom u istom lokalu i nosio majicu iste boje kao i ubijeni Pejović.
Miloš Vidaković iz Pančeva ubijen je prvih dana jula 2013. godine ispod zidina budvanskog Starog grada. Ubica mu je prišao i u leđa ispalio nekoliko hitaca.
Miloš Delibašić označen je kao izvršilac tog ubistva.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
