Posle osnivanja prvog planinarskog društva u Beogradu, Kopaonik polako, ali sigurno počinje da se razvija kao skijaški centar. Zimovanje na najpoznatijoj srpskoj planini postalo je statusni simbol, posebno među mlađoj populaciji.
Da li je uvek bilo baš tako?
O tome najbolje mogu da posvedoče oni čiji su preci učestvovali u gradnji železničke pruge, ali i puta koji vodi do Kopaonika ili u gradnji prvog objekta na, danas najpoznatijoj planini u našoj zemlji. Na mestu nekadašnjeg planinarskog doma koji je podignut krajem 1935. godine, kasnije je podignut hotel poznat kao „Olga Dedijer“.
Svaki početak je težak
U Beogradu je 30-ih godina prošlog veka osnovano i prvo planinarsko društvo. Razlog zbog čega se javilo nešto veće interesovanje za Kopaonik upravo je gradnja pruge i puteva, zabeležena u tom periodu. Smatra se da su studenti Beogradskog univerziteta, okupljeni oko udruženja osnovanog 1933. godine možda i najviše zaslužni za razvoj ne samo skijaške discipline u zemlji, nego i Kopaonika kao ski centra.
Skijaška takmičenja na danas najposećenijoj srpskoj planini održavana su počev od 1936. godine redovno sve do početka rata. Takmičili su se entuzijasti uglavnom u alpskim disciplinama i trčanju. Ipak, ratni i posleratni period uticali su i na stagnaciju u razvoju ovog skijališta. Zvanično je planinarsko-skijaški centar na Kopaoniku otvoren tek 1986. godine. Tada je osnovana i zajednica za unapređenje razvoja Kopaonika i to prvenstveno zahvaljujući nadležnima u kraljevačkom srezu, ali i u opštinama Brus i Raška.
U tom periodu do zvaničnog osnivanja građeni su mnogi objekti, kako vojni, tako i civilni. Godine 1964. podignuta je i zvanično prva žičara na Kipaoniku.
Zvanično je samo godinu dana nakon osnivanja planinarsko-skijaškog centra usvojen i prvi prostorni plan za područje Kopaonika. Uskoro je izgrađen i put od Jošaničke banje ka Kopaoniku. Na mestu na kome se danas nalazi čuveni hotel „Grand“ 1981. godine izgrađen je hotel „Karavan“.
Kopaonik postaje nacionalni park
Ubrzo je počela gradnja i mnogih drugih objekata, koji na Kopaoniku postoje i danas. Takođe je renoviran i pansion „Olga Dedijer“, izgrađen na mestu prvobitnog planinarskog doma.
Tadašnja Skupština karakteriše Kopaonik kao nacionalni park 1981. godine, dok iste godine stiče status međunarodnog skijaškog centra, koji dodeljuje Međunarodna skijaška federacija. Samo tri godine kasnije na Kopaoniku biva održano i prvo takmičenje međunarodnog karaktera, Evropski kup u skijanju.
Kopaonik danas
Planina koja je najverovatnije nazvana po kopovima i rudnicima, koji su se na njoj u davna vremena nalazili, Kopaonik je danas jedna od najprestižnijih destinacija u našoj zemlji. Posebno u zimskom periodu, mada je planina atraktivna za posetu u svako doba godine.
U Nacionalnom parku Kopaonik su zapažene mnoge endemske vrste, među kojima je svakako najpoznatija Pančićeva omorika. Mada ne treba zaboraviti ni biljke poput kopaničke čuvarkuće, kopaoničke ljubičice, Pančićeve potočarke i runolista. Ukupno je 12 zaštićenih rezervata prirode u zoni ovog nacionalnog parka, u kojima obitavaju brojne zaštićene i biljne i životinjske vrste.
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
