U Sremskoj Kamenici na severnim obroncima Fruške gore, duž obale Dunava, lociran je najveći i najstariji park u Novom Sadu – Kamenički park, koji se prostire na 33 ha površine i od 2008. godine je stavljen pod zaštitu kao značajno prirodno dobro.
Kamenički park je podignut u 19. veku, oko dvorca porodica Marcibanji i Karačonji, rekonstruisanog i dograđenog 1834-1836. godine. Pod uticajem vrtlarskih tokova Beča i Budimpešte, park je stilski mešavina dominantnog pejzažnog stila sa masivima visokih lišćara koji su ispresecani travnjacima i malog klasičnog partera ispred dvorca.
Najbitniji element pejzažnog uređenja je središnji deo parka, sa prostranim izduženim livadama i jasnom linijom razdvajanja šumskog sklopa i travnog partera. Na ulasku u park nalazi se betonski most koji premošćava Kamenički potok i uočavaju se vidikovci i kružna pešačka staza.
U parku se nalaze ostaci vrtno-arhitektonskih elemenata koji potiču iz vremena podizanja parka. Najupečatljivija skulptura u parku “Pet glava”, postavljena je u centralnom delu, na glavnom vidikovcu – “brežuljku ruža” ili tkzv. “pentagonu”, u vidu pet stubova sa likovima koji liče na rimske vojnike, a moguće je da predstavljaju likove članova porodice Karačonji.
Park je simbol ljubavi i priča oko njegove izgradnje jeste ustvari ljubavna priča. Posle venčanja grofa Gvida Karačonji i grofice Marije Marcibanji, grof je želeo da joj izgradi park za opuštanje i uživanje odmah pored njenog porodičnog zamka. Zajedno sa rekontrukcijom njenog zamka u XIX veku, tekla je i izgradnja i uređenje parka.
Projektovan je kao stilska mešavina pod uticajima Beča i tadašnje Pešte. Park je bio njihovo privatno vlasništvo do 1918. godine. Postao je društvena svojina početkom druge polovine XX veka.
Dendroflora „Kameničkog parka“ sa preko 7500 stabala predstavlja najraznovrsniju i najbogatiju dendrofloru novosadskih parkova. Park je podignut na ostacima autohtone vegetacije obronaka Fruške gore, i u njemu dominiraju autohtone lišćarske vrste drveća u okviru šumskih zajednica koje su raspoređene u tri nivoa: uz samu obalu Dunava dominiraju stabla vrbe i topole, na središnjem prostoru parka dominiraju hrastovi, a na najvišim delovima terena prisutna su stabla srebrne lipe, javora, klena, mleča , graba i druga.
Posebno se svojom lepotom ističu dva hrasta, koji se nalaze u centralnom delu parka. To su najstariji hrastovi u Novom Sadu i datiraju iz 1805. godine.
Menjanje vlasnika i ratovi samo su doprineli raskošnoj ponudi Kameničkog parka. Major američke vojske i pukovnik srpske vojske Džon Frotingem i njegova supruga Jelena Lozanić su 1919. godine ovde osnovali Dom srpsko-američkog prijateljstva.
Kamenički park i dvorac Marcibanji–Karačonji su nakon Drugog svetskog rata proglašeni društvenom svojinom, a dvorac Marcibanji–Karačonji je 1991. godine zaštićen kao kulturno dobro.
U periodu između 1973. i 1975. u Kameničkom parku je 1975. godine izgrađeno Dečje selo „Dr Milorad Pavlović” kao ustanova za smeštaj dece bez roditeljskog staranja. Dok su trajali radovi na izgradnji Mosta slobode delimično je promenjen izgled parka, odnosno konfiguracija terena, raskrčena je šuma i promenjen tok nekoliko potoka.
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
