Ove nedelje redakcija Vojvodina uživo preporučuje vam knjigu “Semper idem” srpskog pisca Đorđa Lebovića. Đorđe Lebović je rođeni Somborac koji je svoju tugu, setu i život pretočio u ovu knjigu. Autobiografija “Semper idem” smatra se remekom srpske književnosti 21. veka.
Naslov ovog dela je latinska krilatica “Semper idem” – “Uvek isto” što je autorova asocijacija na zlo, koje se uvek ponavlja. Radnja ovog autobiografskog dela ne može se upoznati bez čitanja, a dovoljna nam je referenca na ovu tešku i maestralno opisanu priču, sudbina pisca koja ga je snašla u njegovim pubertetskim danima. Rođeni Somborac, Đorđe Lebović, kao petnaestogodišnjak 1943. godine zajedno sa svojom porodicom biva odveden u logor, prvo Aušvic, zatim Saksenhauzen i Mathauzen, za vreme Drugog svetskog rata.
Njegove stalne selidbe i odrastanja u gradovima Sombor i Zagreb, predratna vremena koja donose već tada strah i negativne emocije, podsećaju kritičare i čitaoce na autobiografska dela Danila Kiša, koji je na vrlo sličan način iznosio hronološki i filozofski introspekciju svojih osećanja i događanja.
Pisac ove autobiografije, nikada nije završio poslednja tri poglavlja ove knjige Obest, Zločin, Semper Idem, mada, bez obzira na nedovršena poslednja tri poglavlja, priča i radnja romana su zaokružene. Pisac nagnut ratovima na prostoru Balkana devedesetih godina, bio je emotivno zanesen da objasni i prenese svoju priču, aludirajući na ljudsku nemoć nad ratom i stradalnosti.
Sombor je ovom maestralnom piscu, kojeg svi književni kritičari preporučuju za obavezno štivo današnjice, odao počast time što se izvođenje ove vrhunske knjige u vidu predstave prikazuje u Narodnom pozorištu Sombor, kao stalno i uvek omiljeno delo njegovih sugrađana. Takođe, Evangelistička crkva u Somboru, tačnije natpis iznad portala iznad crkve Semper Idem bio je inspiracija za naziv ovog vrhunskog književnog dela Đorđa Lebovića.
Pogledajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
