NOVI SAD – Nakon što su studenti nesvesno odigrali svoju ulogu u širenju podrške demonstracijama, u prve redove protesta ponovo su izbila dobro poznata lica novosadske opozicije. Na taj način probuđena je sumnja u detalje odnosa političara studenata i onih koji posreduju njihovoj vezi.
Glavna spona lokalne opozicije i studenata novosadskog univerziteta su studentski predstavnici. Oni javno eksponirani koji ne kriju da ispunjavaju uslove za pripadnost i jednoj i drugoj grupi, ponovo su zazeli svoja mesta na čelu kolone.
Ključne uloge u preuzimanju rektorata, blokadi fakulteta, ali i u pregovorima sa poljoprivrednicima pripale su Mili Pajić i njenom partneru Branislavu Đorđeviću.
Od obustave rada Filozošskog fakulteta, pa do blokade mosta i pobune ispred Gradske kuće, gotovo da nema aktivnosti u kojoj Pajićeva i Đorđević nisu glavni akteri.
Njihov razvojni put najviše podseća na političku karijeru Mirana Pogačara, koji je kao predvodnik studentskih protesta 2017. godine dospeo do pozicije odbornika u Skupštini grada. U međuremenu je Pogačar grčevito držao tapiju na deomnstracije u Novom Sadu i Srbiji, pa se tako našao prvi do ograde na Trgu Nikole Pašića kada su se pred zgradom Skupštine Srbije okupili „frilenseri“ nezadovoljni odlukom države da se njihovi prihodi prevedu iz sive zone u legalne tokove.
Tako je prvi megafon Srbije vešto napredovao kanališući nezadovoljstvo drugih. Studenti koji su podržavali prve proteste pre osam godina, jedan po jedan nestali su iz njegovog kruga. Razočarani činjenicom da je na temeljima njihove borbe nastala jedna nova karijera, lica koja su nekada ponosno delila kadar sa Pogačarem, već dugo nisu u njegovoj blizini.
Kao što su marginalizovani i iskorišćeni svi oni koji su činili organizaciju tadašnjih demonstracija, tako se dešava i danas. Bezličan naziv „plenum“ vešto krije pojedince koji u njemu učestvuju, ostavljajući sav prostor u etru za izabrane pojedince.
Diskutabilno je govoriti o tome ko su zaista predstavnici studenata, kako su birani i koja je njihova prava uloga? U senci Pajićeve, Đorđevića i njima sličnih ostaće mnogi koji će, pred svojim kolegama na kraju dana, imati ogromnu odgovornost.
Svesno ili ne, svojim bezimenim nastupom bude sumnju u postojanje više instance, onih koji su pravi koordinatori studentskog nezadovoljstva, koristeći njihovu energiju i mladost za sebične potrebe, piše Dnevnik.
