Nova studija koja se bavila genetikom ljudi evropskog, indijanskog i afričkog porekla, ustanovila je da su ljudi nazalanu anatomiju nasledili od dalekih predaka.
Kod neandertalaca, veliki i široki nosevi su imali specifičnu ulogu i služila su za zagrevanje i vlaženje hladnog, suvog vazduha. Bili su toliko korisni da su gene povezane sa njima preneli i na određene ljude tokom zajedničke reprodukcije, da bi oni preživeli i do danas – zbog čega neki od nas imaju “visok i širok” nos.
“Nosovi različitog oblika verovatno su više odgovarali različitim klimatskim uslovima u kojima su živeli naši preci”, kaže vodeći autor studije Ćing Li sa Fudanskog univerziteta. “Gen koji smo ovde identifikovali je najverovatnije nasleđen od neandertalaca kako bi pomogao ljudima da se prilagode hladnijim klimatskim uslovima nakon doseljavanja iz Afrike.”
Razlog zašto Li i njegove kolege ovo tvrde je DNK studija sprovedena na 6.000 dobrovoljaca evropskog, indijanskog i afričkog porekla, a koja je uključivala i upoređivanje fotografija njihovih lica, na osnovu kojih su naučnici merili rastojanja između određenih tačaka – vrha nosa i ivice usana. Potom je iskorišćen poseban softver za postavljanje tačaka na lica, orijentire koji pokrivaju oči, nos, usta, slepoočnice i bradu.
Ispostavilo se da postoji 33 regiona genoma koji su odgovorni za naše crte lica, a jedan od njih ATF3 – zadužen za “kodiranje” dužih noseva je neandertalskog porekla.
Studija je obuhvatila različite pojedince mešovitog evropskog, indijanskog i afričkog porekla, upoređujući regione ljudskog genoma sa strukturama lica određenih pojedinaca. Ova poklapanja su zatim upoređena sa drugim studijama genoma ljudi i neandertalaca.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.