OPOVO – Revijalnom utakmicom između FK Omladinac 1927 iz Opova i FK Spartaka 1911 iz Debeljače obeležen je jedan lep jubilej – 95 godina od osnivanja opovačkog fudbalskog kluba.
Rezultat u drugom planu, a domaćin je nastupio u kombinovanom sastavu, pojačan za dva fudbalera iz sakulskog Borca, tako da su dres Omladinca nosili Kostić i Marjanski.
Nakon utakmice priređena je svečanost gde su pored fudbalera i članova stručnih štabova i uprave, prisustvovali predsednik opštine Miloš Markov sa svojim saradnicima iz lokalne samouprave i javnih preduzeća, predstavnici opštinskih fudbalskih klubova, Sportskog saveza Opštine Opovo i Fudbalskog saveza Kovačica – Opovo.
Davne 1927. godine, tri godine pre prvog Svetskog prvenstva u Urugvaju, zakotrljala se fudbalska lopta po livadama i budžacima našeg dela Potamišja. Naravno, kotrljala se krpenjača i pre toga, ali se ova godina uzima kao datum osnivanja fudbalskih klubova u Opovu, Sefkerinu i Sakulama, tako da ova tri kluba (Omladinac, Borac i Tempo) ove godine obeležavaju jubilej 95 godina postojanja.
Krajem 19. i početkom 20. veka iz Beča, Praga i Budimpešte fudbal, pre svega preko studenata, stiže na prostore Vojvodine (tadašnja Austro – Ugarska) i Srbije. Iz velikih gradskih centara vrlo brzo se širi i po provinciji i seoskim sredinama i postaje najpopularniji sport, što će ostati sve do danas.
Dvadesetih godina prošlog veka fudbal se u Opovu igrao na sokacima, a umesto pravih lopti koristile su se krpenjače, koje su se pravile tako što bi se čarape punile vunom i krpama, a zatim opšivale i omrežavale.
Glavni fudbalski rivali bile su ekipe Tošinog brda (uzdignuti deo deo sadašnje ulice Branka Radičevića između ulica Ive Lole Ribara i Maksima Gorkog), Široki šor (ulica Žarka Zrenjanina), Kaljužanci (Stanka Tomića i Mlinska) i delovi oko centra, koju su uglavnom činili studenti i zanatlije. Najviše dobrih fudbalera imala je ekipa Tošino brdo, koja je važila i za najbolju.
Prve prave, kožne fudbalske lopte, doneli su braća Cint (vlasnici autobuske prevozničke linije Pančevo – Opovo – Perlez) i Johan Gircing (vlasnik opovačkog mlina). Naime, dva Gircingova sina trenirala su fudbal, tako da su Cint i Gircing prilikom jednog putovanja u Beč zbog nabavke delova za autobuse i mlin, doneli i češke kožne lopte marke Praga.
Prvi fudbalski teren napravljen je na mestu gde se danas nalaze STR Kum (Crnogorac) i košarkaško igralište. U to vreme tu se nalazio centralni plac i nije bilo današnjih zgrada Doma kulture i KEBS-a. Prve utakmice Opovčani su igrali sa Borčancima, Glogonjcima i Debeljačom.
Oko 1930. godine, Opovčani počinju ligaški da se takmiče, a prvenstva su organizovana po „saobraćajnom“ sistemu. Jednu ligu su činila mesta koja su se nalazila duž železničke pruge, dok su drugu ligu činili klubovi iz mesta koja su bila duž puteva gde su prolazile autobuske linije, tako da su klubovi na dalja gostovanja išli ili vozom ili autobusom.
Opovčani su u to vreme imali dobar tim pa su tako tri njihova fudbalera – Kosta Grujić, Slavko Jelenin i Ivan Kirhner nastupali za reprezentaciju okruga (južnog Banata). Koliko je fudbal bio popularan svedoči i činjenica da se igrao i za vreme okupacije tokom Drugog svetskog rata. Opovčani su išli i na gostovanja zbog čega su morali da imaju poseban ausvajs.
Fudbal je nastavio da se igra i nakon Drugog svetskog rata postajući još popularniji. Omladinac se sa više ili manje uspeha takmičio uglavnom u međuopštinskim i regionalnim rangovima takmičenja, a najveći uspeh su ostvarili krajem 20. i početkom 21. veka kada su nastupali u Vojvođanskoj ligi – Banat.
FK Omladinac je dao i nekoliko fudbalera koji su ostvarili značajne fudbalske karijere igrajući za klubove u drugom, pa čak i prvom saveznom rangu bivše Jugoslavije. Da podsetimo na fudbalske asove iz Opova – Stevan Grujić, Branko Mojsa – Brinči, Aleksandar Radović, Žika Nestorović…
Fudbalski klub „Omladinac 1927“ danas se takmiči u okviru Druge južnobanatske lige – zapad.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
