Ubistvo Vlastimira Zečevića, poznatijeg kao Mićko Talijan pre 31 goinu, nikad nije rasvetljeno, a usledio krvav niz.
Mediji su odavno centralni deo Budve, prostor između hotela „Avala“ i „Mogren“ i parkinga na Trgu sunca, nazvali „fatalni trougao“. Tu, na relativno malom prostoru pred budvanskom tvrđavom, za protekle tri decenije na razne načine ubijen je veliki broj uglavnom mladića tretiranih kao „žestoki momci“. Većina tih ubistava nikada nije rasvetljena, baš kao ni likvidacija Vlastimira Zečevića, poznatijeg kao Mićko Talijan, na tom zlokobnom delu obale, na sutrašnji dan davne 1991. godine.
Kotoranina Vlastimira Zečevića. na platou ispred poslovnice tadašnjeg JAT, nadomak hotela “Avala” i “Mogren”, u kasnim noćnim satima 1. septembra 1991. godine, sačekala su dvojica napadača, koji su tražili od Zečevićevog prijatelja Tonija Pecovića da se udalji.
Usledila je tuča u kojoj su napadači koristili i metalnu šipku, a onda je odjeknuo pucanj. Teško ranjeni Zečević uspeo je da dođe do svog automobila i sam se odveze do Doma zdravlja, gde je ispričao šta mu se dogodilo, a ubrzo i preminuo od posledica ranjavanja.
Beograđani Petar i Jugoslav Pajić uhapšeni su tada zbog sumnje da su ubili Kotoranina. Pred istražnim sudijom kasnije su povukli priznanja data policiji, a kasnije su oslobođeni optužbi. Ubice nikada nisu pronađene.
Za Zorana Kovačevića Koču pisalo se da je navodno bio umešan u ubistvo Mićka Talijana u Budvi, jer je u Kočinom stanu u Beogradu pronađen Mićkov pištolj. Ubrzo su uhapšena braća Jugoslav i Petar Pajić koji su prvo priznali da su likvidirali Talijana u septembru 1991. godine, ali su oslobođeni kada su povukli dato priznanje. Sve to je zakomplikovalo slučaj koji zapravo nikad nije rešen.
Ubijen dok je večerao
Poslednja žrtva budvanskog trougla smrti bio je Milić Minja Šaković, visokopozicionirani vođa „škaljarskog klana“. On je, da podsetmo, ubijen 17. juna oko 23.30 sati. Smrt ga je stigla dok je sa prijateljima večerao, a ubica, prerušen u prosjaka, neprimetno mu se približio i zapucao s leđa. Ispalio je ukupno osam hitaca. Tri metka Šakovića su pogodila u glavu, a kad je pao na pločnik, ubica je s udaljenosti od pola metra u njega ispalio još dva hica, pa još tri. Potom je pobegao prema hotelu “Mogren”, a odatle ka naselju Gospoština.
Šaković je poznat kao višestruki povratnik, a sa bratom Markom osuđen je zbog ubistva Podgoričanina Miroja B. 2005. godine. Pominjan je u okviru istrage ubistva vođe navijača Partizana Aleksandra Stankovića zvanog Sale Mutavi, ali Ministarstvo unutrašnjih poslova Srbije nikada ga nije zvanično teretilo za taj zločin.
Navodni vođa „kavačkog klana“ Radoje Zvicer i njegov blizak saradnik Milan Vujotić, naručili su i finansirali likvidaciju Šakovića koja je sprečena u martu 2021. godine, kako su ranije preneli mediji. Likvidacija je sprečena kad su inspektori uspeli da identifikuju osumnjičene pripadnike te kriminalne organizacije i uhvate ih pre nego što su pokušali likvidaciju.
Prema nezvaničnim informacijama, holandske vlasti obavestile su crnogorske kolege da se priprema težak zločin i tako inicirale akciju kojom je spasen Šaković.
Tri godine posle ubistva Zečevića, 4. avgusta 1994. godine, u razornoj eksploziji “folksvagena karado”, ubijen je Boro Nedović iz Berana. Sumnjalo se da je reč o osveti za smrt Stanka Petrušića, koga je Nedović godinu ranije ubio u kockarnici hotela “Jugoslavija” u Beogradu.
Krvavi niz
Treća žrtva pala je 27. februara 1997. godine kada je iz automatskog oružja likvidiran Radoslav Stanišić zvani Raka Dilinger, blizak prijatelj Željka Ražnatovića Arkana. Sumnja se da su “kavčani” surovo ubili Dilingerovog sina, a intenzivna istraga je u toku, ne samo crnogorskih istražnih organa već i francuskih, jer je Rakin sin imao francusko državljanstvo.
Pola godine nakon Stanišića ubijen je njegov prijatelj Đorđe Minja Bećir. Snajperista je u noći između 4. i 5. avgusta 1997. usmrtio Bećira koji je bio u svojoj “mazdi” kabriolet. Maja 2002. u centru Budve, u rafalnoj paljbi iz „heklera“ izrešetan je u svom “grand čirokiju” Blagota Baja Sekulić.
Dve godine kasnije, snajperista sakriven na bedemima Staroga grada, s nekoliko hitaca pogodio je u glavu Tomislava Vujisića, tadašnjeg vlasnika starogradskog noćnog kluba “Znak pitanja”. Policija nikada nije rasvietlila ubistvo.
Krvavi niz nastavio se u u leto 2007. godine kada su u oružanom sukobu u lokalu “Jadranska straža” ubijeni Vladimir Rakočević i ukrajinski državljanin Adalbert Šut.
Avgusta 2008. godine Goran Pejović ubijen je greškom. Ubica „zemunskog klana“ Sretko Kalinić pred istražiteljima je u zagrebačkoj bolnici ispričao da ga je tadašnji vođa klana Luka Bojović angažovao da ubije Budvanina Ivana Delića, koji je tog dana sedeo za susednim stolom u istom lokalu i nosio majicu iste boje kao i ubijeni Pejović.
Miloš Vidaković iz Pančeva ubijen je prvih dana jula 2013. godine ispod zidina budvanskog Starog grada. Ubica mu je prišao i u leđa ispalio nekoliko hitaca. Miloš Delibašić označen je kao počinilac tog ubistva.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
