Kako je u svom autorskom tekstu naveo, ti pritisci dolaze spolja i iznutra – kroz institucije, medije, diplomatske kanale i regionalne mehanizme – sve sa jednim ciljem: oslabiti državni vrh, destabilizovati političku scenu i razbiti nacionalno jedinstvo.
Deo teksta prenosimo u celosti:
„U središtu tih udara nalazi se predsjednik Srbije Aleksandar Vučić. I koliko god neki to pokušavali negirati, činjenice su neumoljive – da nije njega, Srbija bi danas bila suočena s ozbiljnom političkom, bezbednosnom i institucionalnom krizom.
Prva linija pritiska: Regionalna destabilizacija
Raška oblast, višedecenijski bezbednosno osetljiv prostor, ponovo je meta pažljivo orkestriranih provokacija. Kroz verske incidente, ekstremističke aktivnosti i perfidne političke poruke, pokušava se otvoriti unutrašnji front i time Beograd dovesti u stanje političke defanzive.
U Vojvodini, uz asistenciju određenih NVO struktura i podršku dela stranih ambasada, gura se narativ o posebnom vojvođanskom identitetu, autonomiji, pa čak i latentnoj secesiji. Cilj je jasan – oslabiti centralnu vlast, izazvati ustavni sukob i otvoriti prostor za novo unutrašnje preuređenje Srbije pod pritiskom spoljašnjih faktora.
Kosovo i Metohija ostaju ključni bezbednosni izazov. Albanske vlasti u Prištini svakodnevno vrše pritisak i represiju nad srpskim stanovništvom, uz prećutnu podršku dijela međunarodne zajednice. Vučić je pod konstantnim pritiskom da prizna nezavisnost tzv. Kosova, da pristane na ‘konačno rješenje’. Kada to odbije – uslijedi medijski linč i diplomatski pritisci“.
Ceo tekst pročitajte OVDE.
