KOVIN/BAVANIŠTE – Manastir Bavanište lociran je u prelepom prirodnom i mirnom okruženju koje potpuno opušta i nadahnjuje posetioce ovog verskog kompleksa.
Nalazi se na teritoriji Opštine Kovin, u mestu Bavanište. Manastir je udaljen 12 kilometara od Kovina, 22 kilometara od grada Pančeva, a do njega se vrlo brzo i lako stiže iz oba pravca, skretanjem sa magistralnog puta odakle je put do manastira jasno obeležen signalizacijom.
Kada se iz Pančeva stigne u Bavanište put oštro nastavlja desno za Kovin. Za manastir se nastavi pravo, pored trafo stanice, oko 500 metara, do prve male raskrsnice. Skrenete levo, a zatim uzanim asfaltnim putem, kroz šumicu stižete posle 2 km.
Prvobitni manastir sagrađen je krajem XVI veka, ali je 1716. godine spaljen zajedno sa selom. Današnja crkva sagrađena je 1790. godine, a na mestu stare spaljene manastirske crkve 1857. godine podignuta je kapela na izvoru lekovite vode koji izvire ispod same crkve.
Prema dostupnim pisanim tragovima manastir je podignut krajem 16. veka (1594. godine) u vreme bune banatskih Srba protiv turske tiranije, pod vođstvom episkopa vršačkog Teodora Nestorovića. Više puta paljen i obnavljan, današnji izgled dobija 1857. godine kada se na mestu spaljenog manastira podiže kapela na vodici, o čemu svedoči i originalna ploča sa natpisom: „U ime Svete Troice sazidana je i posvećena, ova kapela, Presvetoj Bogorodici leta 1857.“ Ikonostas predstavlja rad sestara iz manastira Grgeteg, a živopis delo teologa Đorđa Popovića i živopisca Nenada Grastića.
Žive legende o isceljenjima čudotvornom vodicom koja izvire ispod kapele aktuelne su i dan danas, a još je sveti vladika Nikolaj Žički Velimirović u svom delu „Emanuel“ u priči „Verom izlečena“ govorio o lekovitim svojstvima vode koja ima isceliteljska svojstva. Veliki broj vernika iz cele Srbije posećuje manastir kako bi uz molitvu dobili duhovno i telesno isceljenje.
Crkva Rođenja Presvete Bogorodice potiče iz 15 veka. Ktitor je nepoznat. Sve do 18. veka manastir nije diran da bi 1716. godine bio razoren i opljačkan od strane Turaka. Manastirski život je opusteo a manastir nije obnavljan delimično zbog postojeće zabrane austrougarske carice Marije Terezije o izgradnji i obnovi manastira po Srbiji. Tek 1856. godine zahvaljujući milosti naroda manastir sa crkvom je obnovljen. Tada je podignuta kapela i priprata.
Druga velika obnova počela je 1997. godine i još traje. Tom prilikom crkva je proširena oltarskim delom, đakonikom, a dozidani su i priprata i konak. Crkva je obnovljena skoro u celosti. Urađen je deo živopisa na kome se i dalje radi. Sama crkva je podignuta na izvoru. Izvor postoji i danas i osvećen je.
Manastir je muški, danas je aktivan, bratstvo se sastoji od dva monaha, a u okviru manastirskog kopleksa postoji konak koji u prizemlju ima trpezariju za prijem gostiju, kuhinju i radionicu, a na spratu monaške kelije. Od pomoćnih objekata izgrađena je i manastirska pekara.
Manastir Bavanište
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
