Kako su Slana bara i Klisa dobile svoje nazive

NOVI SAD – Slana Bara, gradsko naselje preko Kanala DTD, između Klisanskog brega i Temerinskog puta, ima svoje korene duboko utemeljene u prošlosti. Iako danas možda zvuči pomalo neobično, ime ovog naselja nije povezano sa slanom vodom ili morskim avanturama. Istina je mnogo interesantnija.

U prošlosti, ovo područje je bilo močvara, oblast koja nije mogla biti dalje od slane vode. Postoji čak i legenda da je neka lađa plovila ovim vodama i da je prosipala so, dajući vodi slani ukus i time mu dala ime „Slana Bara“.

Međutim, istraživanja su pokazala da ovde nije bilo plovnih puteva, a ime Slana Bara zapravo potiče od slatinasto-ritskog terena koji je karakterističan za ovo područje.

Istorija Slane Bare je bogata i uključuje različite kulture i narode. Još u V i VI veku, pre nego što su mađarski nomadi naselili ove predele, postojalo je slovensko naselje po imenu Bivaljoš. Međutim, tokom XIV veka, Tatari su opustošili ovo naselje.

U turskom prodoru prema Srednjoj Evropi i tokom bitke kod Mohača 1526. godine, zabeleženo je da „nijedna kuća tu čitava nije ostala“, a stanovništvo je odvedeno u ropstvo ili se razbežalo. U turskim defterima, Slana Bara se pominje kao pustara.

Krajem XIX veka, nakon iskrčenja velike Budisavske šume, na ovom području se naseljavaju rumunski Romi poznati kao „koritari“. Oni su bili prvi savremeni stanovnici Slane Bare.

Pored kanala, rastao je veliki broj vrba i bagrema, a drvo ovih stabala koristilo se za razne svakodnevne potrebe, uključujući izradu korita, naćvi, varjača, kašika, pa čak i dečijih igračaka koje su se prodavale.

U prvim decenijama XX veka, Slana Bara postaje mesto za izgradnju sirotinjskih kuća kako bi se zadovoljile potrebe rastuće populacije.

Danas, Slana Bara je više nego samo naselje sa zanimljivim imenom. Ona je svedok bogate istorije i raznolikosti, čineći je sastavnim delom Novog Sada i njegove priče.

Klisa, severni periferni deo Novog Sada preko Kanala DTD, takođe ima svoju priču. Njena prošlost je bogata i često zaboravljena, a ime je duboko ukorenjeno u istoriju i crkveno nasleđe.

Naziv „Klisa“ potiče od latinske reči „ecclesia“, što znači „crkvište“.

Arheološka iskopavanja otkrivaju da se u srednjem veku na ovom mestu nalazilo naselje sa crkvom. Klisanski breg bio je naseljen čak i u bronzano doba.

Međutim, intenzivnije naseljavanje ovog područja datira od 1693. godine, nakon velike seobe pod vođstvom Arsenija Čarnojevića.

Tada se prvo formiralo naselje razbijenog tipa, a kasnije se, novim doseljavanjem ili izdvajanjem članova porodičnih zadruga, razvilo u ušoreno naselje. Tokom XVII veka, registrovano je dvadesetak kuća, a krajem XIX veka, broj kuća se udvostručio.

Interesantno je da je Donja Klisa, deo Klise, sve do 1870. godine bila pod bagremovom šumom, koja je tada iskrčena, a zemljište je isparcelisano i prodato za gradnju kuća.

Nova parcelacija Klise izvršena je 1965. godine kako bi se prodali placevi za gradnju, jer je u tom periodu brzog razvoja grada Novog Sada dolazilo mnogo ljudi iz drugih krajeva Jugoslavije i okoline Novog Sada, koji su se zapošljavali u gradskoj privredi.

Pročitajte još:

Klisa - deo grada sa velikim potencijalom

NOVI SAD – Klisa je deo grada koji obično svi smatraju periferijom i rado pribegavaju ka nekim drugim delovima, no međutim, u poslednjih nekoliko godina kada je grad počeo znatno da se širi i gradi, naselje Klisa postalo je sve zanimljivije mesto za urbaniste, ali i za sam grad. Klisa – deo koji pamti život još iz praistorije Klisa je gradska četvrt koja se nalazi pored četvrti Slana bara, Vidovdansko naselje, Industrijske zone Sever i Industrijske zone Jug. Omeđena je Primorskom ulicom, Temerinskim putem, Paje Radosavljevića, Sentandrejskim putem, Klisanski putem, Mileve Simić i Profesora Grčića. Naselje Klisa je opšte poznato u istorijskim spisima jer prvi tragovi ljudskog života […]

Opširnije

Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.