Produžena plodnost može biti marker sporijeg starenja
Nekako se uvek provlači pitanje kada je idealno vreme za rođenje dece. Navode se neke godine kao baš mlade za ulazak u roditeljstvo, a opet se neke “provlače” kao gotovo krajnja gornja granica za rođenje deteta.
Bilo kako bilo, mišljenja su razna i svako treba da postupa onako kako smatra da mu prija. A istraživnaja koja su rađena na ovu temu mogu mnoge da iznenade.
Naime, postavljalo se pitanje da li kasnija reprodukcija u životu žene može da utiče na njenu dugovečnost. Jedna studija kaže da žene koje mogu prirodno da rode i kasnije u životu, imaju tendenciju da žive duže, a genetske varijante koje im to omogućavaju mogu tako olakšati izuzetno dug životni vek.
Studija je zasnovana na analizi podataka iz porodične studije dugog života i u studiji je učestvovala 551 porodica koj ima mnogo članova koji su dočekali duboku starost. Istraživači u Bostonu su utvrdili godine u kojima su 462 žene dobile poslednje dete i koliko su te žene kasnije živele.
Istraživanje je pokazalo da su žene koje su dobile poslednje dete posle 33. godine imale dvostruko veće šanse da dožive 95 godina u poređenju sa ženama koje su poslednje dete rodile do 29. godine. Nalazi ukazuju na to da žene mogu biti pokretačka snaga evolucije genetskih varijanti koje usporavanju starenje i smanjuju rizik za gene koji su povezani sa godinama.
– Ako žena poseduje te genetske varijante, ona je u stanju da se razmnožava i rađa decu tokom dužeg vremenskog perioda povećavajući njene šanse da prenese te gene i na sledeću generaciju – rekao je direktor Centralne studije Nove Engleske i glavni istraživač.
– Naravno, to ne znači da žene treba da čekaju da imaju decu u starijoj dobi kako bi poboljšale svoje šanse da žive duže – objasnio je autor korespondent Tomas Perls, MD, MPH i dodao:
– „Starost na poslednjem porođaju može biti pokazatelj stope starenja. Prirodna sposobnost da ima dete u starijoj dobi verovatno ukazuje na to da reproduktivni sistem žene polako stari, a samim tim i ostatak njenog tela.
S druge strane, ranije je otkriveno da su one koje su rodile posle 40. godine imale četiri puta veće šanse da dožive 100 godina od žena koje su dete rodile u mlađim godinama.
Brojni istraživači sada traže i istražuju gene koji utiču na repreduktivnu sposobnost u smislu njihove sposobnosti da utiču na brzinu starenja.
Rađena je studija mormonskih predaka pre 1870. godine i istorijskih demografskih podataka stanovnika Kvebeka (između 1670. i 1750. godine) i ona je dokumentovala da su žene koje su rodile poslednje dete između 41. i 44. godine imale rizik od smrtnosti u odnosu od 0,94 i 0,93 u poređenju sa ženama koje su rodile pre 41. godine. Isto tako, majke koje su dobile poslednje dete posle 45. godine imale su još manji taj rizik (0,86).
Autori su otkrili da su žene koje su imale decu u najstarijem uzrastu takođe najduže i živele i da je svaka dodatna godina starosti majke dovela do smanjenja postreproduktivnog mortaliteta za 28 odsto.
Ove studije sugerišu da sposobnost žena da imaju decu znatno starije od prosečne starosti ukazuje imaju i sposobnost da postignu izuzetnu dugovečnost. Dakle, upravo produžena plodnost može biti marker sporijeg starenja.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
