KOVAČICA – Više od pet decenija, snagom svoje umetničke imaginacije Dobrosav Milojević iz Kovačice naslikao je više stotina ulja na platnu, kartonu, lesonitu ili drvenoj podlozi.
Seoski život, onaj negdašnji, iz doba detinjstva i ovaj sadašnji, kao vrela inspiracije pretače u teme, forme, prostorna rešenja, kolorit i kompoziciju originalne slike sveta. Dobrosav Milojević iz Donjeg Štiplja sa padina Crnog vrha predstavlja se, tako, kroz dvadeset ulja na platnu, ovoga puta u pitomom Banatu, u prestižnom izlagačkom prostoru za svakog slikara naivca, u kovačičkoj Galeriji naivne umetnosti, čiji je počasni član od 2011. godine.
Milojevićev svet doživljaja i predanja rodnog kraja, na njegovim radovima su, po oceni kritike, nudi slike zemaljskog raja. Zanimljivog su ikonografskog rešenja, a uz pomoć mašte i osobenog likovnog tretmana, po lepoti se mogu meriti sa prizorima raskošno procvetale prirode na zidovima egipatskih, rimskih i vizantijskih palata ili iluminacijama starih persijskih rukopisa. U stilizovanom brdovitom pejzažu je njegova seoska svakodnevica: radovi u polju, oranja, žetve, čuvanje koza i ovaca, jutarnji odlasci na njivu i večernji povratak s rada, igranke i običaji – selo koje nestaje pred naletom civilizacije i migracija u gradove, piše dnevni list Politika.
“Te „slike u slici”, maštoviti prizori, sa jasno izraženim jednim događajem, obiluju rastinjem, rascvetalim bokorima cveća, suncokreta, različitim formama krošnji drveta. Tu su i stilizovane figure ljudi, blagoslovenih životinja – hraniteljki, ptice, seoske kućice, ili maštovite polihromne crkvene građevine, često uokvirene oreolima, a krošnje drveta pretvorene u ornament podsećaju na koralne sprudove”, ovako umetnica Ljiljana Kojić piše u monografiji posvećenoj stvaralaštvu Dobrosava Milojevića, koji je počeo da slika u detinjstvu, dok je čuvao ovce, a da niko ljudi od znanja nije verovao da su radovi njegovi. Pre ravno pola veka imao je prvu samostalnu izložbu i od tada kao slikar počinje da putuje, najpre po Srbiji, zatim Evropom, a njegove slike u svet…
“Moje slike sadrže naš kraj, crnovrški, sela po brežuljcima, po padinama, seljačke igranke, svadbe, bogomolje… seljački život, prirodu, šume, pašnjake, ovce, ljude u radu, u polju i uopšte Pomoravlje i Šumadiju. Mi smo tu negde između, po sredini… Moje najlepše uspomene vezane su za selo, pa ih je moj prelazak u varoš, u jednom trenutku, još više probudio,” kaže Milenković.
O njemu je akademik Dejan Medaković pisao da mu u nizu sjajnih samoukih slikara pripada posebno mesto.
„Njegove šarene, čiste boje, i spontana stilizacija likova i prirode proističu iz bujne mašte i urođene pitomosti… Jer, Milojević poznaje selo do tančina, a kad slika nije sputan onim što vidi, već otkriva šta je prisutno u njegovim snovima… Iz punog srca i duše Milojević opominje savremenu umetnost da njen jedini spas nije u intelektualističkom pretvaranju, niti nadmudrivanju, već u ispovedanju autentičnih istina”, piše Medaković.
Dobrosav Milojević je svojim originalnim mikrokosmosom u kontinuitetu prisutan i na salonima samoukih likovnih umetnika i bijenalima naivne i marginalne umetnosti u Muzeju u Jagodini. Za njim je 50 samostalnih i više od 200 grupnih nastupa, a za svoj slikarski rad dobio je više nagrada i priznanja od kojih se ističu Zlatna plaketa Tabora u Trebinju, ona Otkupna na 2. bijenalu naivne umetnosti i Velika nagrada 6. Bijenala naivne umetnosti u Jagodini. Priznanja su stizala i iz inostranstva, poput Plakete grada Zagreba, Internacionalne diplome iz Salsomaggiore Terme i Zahvalnice srpsko-jevrejskog društva 1990. godine u Tel Avivu.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
