Dizanje tegova, poznato i kao olimpijsko dizanje tegova, ima dugu i bogatu istoriju koja seže hiljadama godina unazad. Još u drevnom Egiptu i Grčkoj, ljudi su se takmičili u podizanju teških kamenova, demonstrirajući svoju snagu. Ovaj sport se ponovo našao u centru pažnje krajem 19. veka, kada su 1891. godine održana prva Svetska prvenstva u dizanju tegova.
Olimpijsko dizanje tegova se razvijalo kroz decenije, a od Olimpijskih igara u Montrealu 1976. godine, takmičenja se sastoje od dva osnovna podizanja: trzaj (snatch) i izbačaj (clean and jerk). Trzaj je jedinstven po tome što se šipka podiže s poda iznad glave u jednom pokretu. Nasuprot tome, izbačaj zahteva dvostepenu tehniku: prvo se šipka podiže do ramena, a zatim se izbaci iznad glave. Ove zahtevne vežbe traže izvanrednu fizičku snagu i mentalnu koncentraciju.
Takmičari imaju tri pokušaja za svako podizanje, a najbolji rezultati se sabiraju da bi se dobio konačan rezultat. Pobednik je onaj sa najvećim ukupnim rezultatom. Na predstojećim Olimpijskim igrama u Parizu 2024. godine, i muškarci i žene će se nadmetati u pet različitih težinskih kategorija.
Istorijski pregled olimpijskih dostignuća
Dizanje tegova je bilo deo prvih modernih Olimpijskih igara u Atini 1896. godine. Iako je izostavljeno sa nekoliko olimpijskih programa (1900, 1908, 1912), ponovo je uvršteno na Igrama u Antverpenu 1920. godine i od tada je stalni deo programa. Takmičenja za žene su uvedena na Olimpijskim igrama u Sidneju 2000. godine.
Početkom 20. veka, dominirali su evropski timovi, posebno iz Nemačke, Austrije i Francuske. Od 1950-ih, sovjetski sportisti su bili na vrhu pobedničkog postolja sve do 1990-ih, kada su atlete iz Narodne Republike Kine, Turske, Grčke i Irana počeli da osvajaju većinu medalja. Od uvođenja ženskog takmičenja 2000. godine, Kina se istakla kao vodeća sila u ženskom dizanju tegova.
Ovaj pregled pokazuje kako je dizanje tegova, uprkos svojoj drevnoj istoriji, ostalo relevantno i uzbudljivo u modernom sportskom svetu.
Pročitajte još:
