SRBOBRAN – Naselje Srbobran, u Južnobačkom okrugu, nije uvek nosilo današnje ime.
Geografski položaj Srbobrana je veoma povoljan. U njemu se ukrštaju dva značajna suvozemna puta. Meridijanskog pravca je međunarodni put koji povezuje jug sa severom Srbije, odnosno Srednju i Južnu Evropu. Povoljan geografski položaj i blizina Novog Sada, uticali su da se Srbobran razvije u jedno od većih i značajnijih naselja u Vojvodini.
Do 1904. godine Srbobran je nosio sledeće nazive: St. Tamas, Szt. Tamas, Sent Tomas, Szent Tomas, Sentomaš, Szenttamas, Bacs. Szent Tamas, Bac. Senttamas. Prema pisanim izvorima na madjarskom jeziku, u povelji o dodeljivanju plemstva iz 1751. godine, za doprinos pobedi nad Turcima u bici kod Sente, uz prezime Nikolić stavljeno je i Srbogradski, što znači da se ondašnji Sentomaš nazivao i Srbograd i bio preteča današnjem imenu Srbobran.
Od 1904. do 1918. godine, Srbobran je nazivan Sentomaš, što prevedeno na srpski jezik znači Sveti Toma. Naziv Sentomaš, Srbobran je imao i za vreme četvorogodišnje mađarske fašističke okupacije od 1941. do 1944. godine.
Od 1918. godine, Srbobran nosi svoje današnje ime, dobijeno po šancu koji je 1848. godine građen za odbranu naselja u bitkama koje su vođene u Srbobranu 1848. i 1849. godine, za autonomiju i nacionalna prava Srba u bivšoj Austrougarskoj kod današnje Srbobranske ulice.
U toku prve bitke u Sentomaš je došlo 300 dobrovoljaca iz Srbije sa 3 topa, i za odbranu varoši podignuta su 4 šanca, po jedan na putu za Novi Sad, Stari Bečej, Feketić i Vrbas. Istovremeno u Sentomašu su formirane 4 čete od po 450 dobrovoljaca i raspoređene po šancima. Odbrana je pojačana 9. jula sa jednom četom krajišnika sa 3 topa.
U pomenutom šancu nalazili su se Srbi, pa je zbog toga šanac nazvan „srbijanski“, a potom i „Srbobran“. Po tom šancu, naselje je dobilo današnje ime Srbobran.
Pojedini delovi Srbobrana nazivaju se i sada starim imenima: Unčić, Kać, Tuk, Begluk, Staro vašarište, Dodinci i Jankovci.
Crkva „Bogojavljenje Gospodnje“ u Srbobranu, smatra se jednim od najlepših Pravoslavnih hramova u Srbiji, a sasvim sigurno spada i među najveće.
Sveti hram je osnovan daleke 1787. godine, građenje je trajalo sa manjim prekidima 20 godina, a završen je 1807. godine.
U Srbobranu se nalazi i nekoliko kapela i jedna od njih je kapela Svetog velikomučenika Georgija na pravoslavnom groblju, kapela na Kančarevom salašu koja je posvećena Svetom velikomučeniku Georgiju, vodica pored kanala posvećena Svetom Jovanu Krstitelju. U Srbobranu postoje tri krsta, jedan u centru grada, jedan na južnom, a jedan na severnom ulazu u mesto.
Veruje se da crkva u Srbobranu ima rodoljubivo i sasvim simbolično značenje, jer zvonici sa dva prelepa tornja predstavljaju srpski narod sa obe strane Dunava i Save, dok izgrađena velika Lađa, predstavlja njegovu veličinu i ujedinjenje. Ovaj prelepi hram građen je jednobrodno opekama i u Baroknom stilu i na istočnoj strani poseduje polukružnu oltarsku apsidu, dok su na zapadnoj strani postavljena dva zvonika.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
