Fruška gora se slobodno može nazvati Svetom Gorom ne zbog broja svetinja koje se na njoj nalaze, već zbog njihovog duhovnog i kulturološkog uticaja na srpski narod kroz istoriju.
U najmračnijim vremenima naš narod je u njima nalazio zaštitu, preko potrebni duhovni mir i najbitnije nije dozvolio da se izgubi, zaboravi tradicija. Sve nedaće koje su nas zadesile, delili su sa nama, bili su meta svih okupatora. Palili su ih, rušili, pljačkali, ali su se ponovo uzdizali i bili svetionik našem narodu.
Manastir je dva puta rušen i obnavljan. Prvi put 1716. godine prilikom povlačenja Turaka, kada su ga zapalili i kada je izgoreo jedan deo biblioteke i manastirski arhiv. Drugi put na početku Drugog svetskog rata kada u manastir ulaze ustaške jedinice i u njemu ostaju sve do proleća 1943. godine. Komisija zagrebačkog Muzeja za umjetnost i obrt 10. septembra 1941. godine je došla da popiše imovinu manastira i da je odnese u Zagreb. Ona je preuzela svega 60 predmeta, što govori da su ostala dobra bila pokradena i uništena. Kada su proleća 1943. ustaše napuštale manastir, spalile su ga, ali je Velika Remeta opet obnovljena 1982. godine
Manastir je danas u dobrom stanju. Glavna crkva je sa sve četiri strane opasana konacima i ima najviši zvonik u Sremu (38,6 m). Slava i zaštitnik manastira je Sveti velikomučenik Dimitrije Solunski, a Iguman manastira je Stefan Vučković koji svojim pristupom privlači veliki broj ljudi.
Svakako jedan od čuvara tradicije, duhovni centar, biser Svete Fruške Gore je manastir Velika Remeta. Nalazi se na 20km od Novog Sada, na južnoj strani Fruške gore, duboko u planini i na nadmorskoj visini od 270 m.
Po predanju, manastir je osnovao kralj Dragutin oko 1317. godine kada je u lovu pao sa konja i ostao trajno hrom i predao vlast svom bratu Milutinu. Prema zvaničnim podacima Velika Remeta se prvi put pominje 1562. Postoji i jedan pisani podatak iz 1509. godine da je izaslanik-kaluđer despotice Angeline Branković dolazio u manastir posvećen svetom Dimitriju.
Današnji manastirski kompleks je veoma star i smatra se da je njegova gradnja započeta još u 15. veku. Barokni zvonik pridodat mu je 1735. godine i posvećen je rođenju svetog Jovana Preteče (svetog Jovana Krstitelja). Fasada crkve prilagođena baroknom izgledu u periodu 1733—1753. Nove ikone za ikonostas izrađene su u prvoj polovini 18. veka. Međutim, prestone ikone su starije. Ove ikone su slikali 1687. pridvorni ruski zografi Leontije Stefanov, Joan Maksimov i Spiridon Grigorev.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
