BELA CRKVA – Narodna biblioteka u Beloj Crkvi prezentovala je novi broj godišnjaka “Čitanica”. Gost večeri je bio Noel Putnik, sin Jovana Putnika, proslavljenog jugoslovenskog i srpskog pozorišnog reditelja i teatrologa.
Dugi niz godina Biblioteka u Beloj Crkvi objavljivala je “Čitanicu” u formi biltena. Prošle godine, bilten je prerastao u časops koji okuplja različite autore iz različitih oblasti. Tematski, “Čitanica” je podeljena na članke i rasprave, priloge iz oblasti književnosti, građu za proučavanje istorije Bele Crkve i godišnji izveštaj o radu Narodne biblioteke u Beloj Crkvi.
Biblioteka u Beloj Crkvi baštini legat Jovana Putnika, pa se u novom broju “Čitanice” našle i kratke priče ovog poznatog reditelja kao i tekst njegovog sina Noela Putnika pod nazivom “Biblioteka moga oca”.
Jovan Putnik se rodio 1914. godine u Beloj Crkvi. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, na filozofsko – psihološkoj grupi, na Muzičkoj akademiji na odesku za dramaturgiju i režiju. Radeći kao asistent u Narodnom pozorištu u Beogradu i putujući (Drezden, Berlin, Beč), proširio je svoja saznanja o pozorištu, a profesionalno bavljenje rećijom otpočinje u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu 1939. godine.
Učestvovao je u NOR-u. Posle oslobođenja deluje u pozorištima širom Jugoslavije i u inostranstvu. Paralelno sa rediteljskim radom bavi se i pozorišnom kritikom i naučno – istraživačkim radom I piše radove iz oblasti teorije pozorišta.
Za svoj rad više puta je nagrađivan, pored ostalog dobio je i tri Sterijine nagrade: za režiju “Stradije” Radoja Domanovića, za scensku valorizaciju poetske dramaturgije Momčila Nastasijevića “Kod večite slavine” i za dramatizaciju “Derviša i smrti” Meše Selimovića.
Umro je u Beogradu 1983. godine. Po svestranosti svog delovanja, interesovanjima, teorijskom i praktičnom promišljanju pozorišta, Jovan Putnik je bio jedna od najkompleksnijih stvaralačkih ličnosti posleratnog jugoslovenskog teatra.
Pročitajte još:
Preuzmite našu Android aplikaciju sa Google Play Store.
